Inmiddels zijn Ruurd en Jeannette alweer enkele weken bij ons. We zijn bijzonder enthousiast over hun. Natuurlijk moesten zij en wij even aan elkaar wennen maar ze weten beide op hun eigen manier van aanpakken. Ruurd kan al z'n energie, en dat is nogal wat, in dingen steken en behoorlijk doorbijten. Daarbij moeten we wel in de gaten houden dat hij z'n energie voorraad op peil houdt. Jeannette bekijkt alles rustig, analiseert, besluit en gaat dan aan het werk. Dat moet ook wel bij het fotograferen.
Afgelopen woensdag, de 14e Juli, 'n tripje gemaakt naar Maligne Lake en vandaaruit naar boven gelopen richting Jasper tot Little Shovel. Was 4,5 uur naar boven en 3 uur naar beneden. Toen we bij Jasper de Highway afgingen zagen we al wat wits in de berm. Bij Maligne Lake aangekomen was dat 20 cm sneeuw. Ruurd had als outdoor man de tocht in detail voorbereid maar toch niet op zoveel sneeuw gerekend. Maar we besloten om te gaan lopen en te beslissen naar bevinden.

De temperatuur steeg namelijk snel naar 20 gr C en de sneeuw werd al wat papperig. Toen we de eerste rivier tegenkwamen zagen we dat die al behoorlijk wild was. Maar gelukkig over 80% van de breedte een geimproviseerd bruggetje. We kwamen er met droge voeten overheen. Daar maar een broodje verorbert zodat Jeannette de eerste plaatjes kon schieten. Per slot hebben we niet zo vaak een prof op dat gebied in ons midden. Na 15 min verder naar boven, ik had m'n gammaschen aan moeten doen! Na een uur komen we een groep van zo'n 10 jonge Spanjaarden tegen. Op nederige wijze heb ik hun gefeliciteerd met de titel en we babbelden gezellig nog even over de bijna gelijk op gaande strijd. Geen woord over hard spel. Alleen de wil om te winnen. Dat hebben we nou net nodig om boven te komen.

Na nog een uur komen we boven de tree-line en de uitzichten benemen ons ook de adem. Genieten nu. We genieten ook omdat de Spanjaarden een voortreffelijk spoor hadden getrokken. Geen twijfel over de richting in de ongerepte sneeuw. Nog een uur tot 't zadel/pas. Op de top verblijf je altijd maar even. Het waait, het is er koud en er ligt sneeuw, maar het uitzicht is geweldig. Op een plek schiet ik meer dan een meter in de sneeuw. Voeten nat en koud. Dus 'n kwartiertje terug gelopen en daar heerlijk in de zon zitten lunchen. Jeannette maakte haar engeltje in de sneeuw…. De marmotten eten uit de hand…..

Verder doortrekken was ook een optie maar dat betekende nog een uur tot de volgende pas en dan 14 km afdalen. We zouden dan ook op een plek voorbij Medicine Lake uitkomen en moeten liftend terug naar de auto. In de bergen altijd kiezen voor de de oplossing met overzienbare risico's, dus terug. We liepen in 3 uur terug.

Ruurd maakte de evaluatie en 't verslag van de hike voor het archief. Beiden liepen goed. Zeker Jeannette met haar nieuwe ingelopen bergschoenen. Ruurd moet z'n eerste grammetjes vet nog verwerven.
Ruurd heeft de omgeving van 't eerste huis wat opgevijzeld door wat ruimte te creeeren onder de bomen. Nu bezig met een eerste face-lift van de ATB – route. Er waren nog wat route verbeteringen verzonnen onder een borrel.
Vervolgens nog wat nieuwe hindernissen voor het survival parkoers bouwen met een lage instap oftewel "Green level" . Geschikt voor kinderen en mensen zonder veel touw ervaring.
Leo 18/7