Beren op de weg…. Jul.’09

Ja die heb je natuurlijk altijd. Grotere en kleinere maar ook agressieve en mildere types. Alle types hebben we hier gehad. En het zijn natuurlijk niet voor niets beren met voor elk type z’n onderscheidende karakter eigenschappen.

Soms heb je ’t zelfs niet in de smiezen dat ’t ’n beer is.  Verscholen achter ’t mooie gezichtje van een ambtenaar, met een regeltje welke kennelijk strikter genomen moet worden dan gedacht, participanten met eigen agenda’s, “leuk” om dat allemaal tegen te komen en er een oplossing voor te verzinnen en te proberen. Natuurlijk had ik deze foto graag zelf willen maken maar was op ’t verkeerde moment op de verkeerde plek. Zij waren waarschijnlijk op weg naar ’n familie diner.

 

De verhuur van de canoe’s begint goed te lopen. Elke dag wel wat. Vandaag enkele Polen die geen Engels  spraken en het verschil tussen een canoe en kayak niet wisten.

Wel toen ze de kayak zagen. Die moesten ze niet hebben. Ik heb zelf nogal wat weerstand bij een canoe.  Noodgedwongen te vaak mee moeten omgaan, om vervolgens middels een T-resque weer leeg zien te krijgen. De (tegen)Polen beheersten dat ook niet. De canoe heeft met zekerheid op kop gelegen. Mooi, schoon en vol water hadden zij de canoe weer op de kant getrokken.

Deze mooie kayak hebben we maar bij de canoes gekocht.  ’t Begeleiden van tochten vergt dat je wat wendbaarder en sneller bent dan de overige vaartuigen. Darnaast zit ik veel liever in een kayak dan canoe. Voor de vaarroutes (Jarvis Creek) is deze ook wat geschikter. Om te vissen op het meer past een canoe beter.

Ook krijgen we relatief veel Jappen die ’t willen proberen. Zijn wel leuke enthousiaste mensen. Met veel gelach en gegiechel de boten in. Ik heb nog ff verteld wat de voorkant was toen waren ze weg met de wind in de rug.  Later lagen de boten wel weer bij het rek.

Deze week o.a. een groep werklieden op de camping. Opportunistisch volkje. Individueel wel leuk in de omgang maar met een bedenkelijke dagrecreatie. Verkoopteam en installatieteams met nogal agressieve verkoop methodes aan particulieren. Stropen alle dorpen en steden van Vancouver tot Edmonton af. Bleven uiteindelijk 7 dagen. Huurden ook nog canoe’s en kayaks en een selecte groep wilde zelfs de zondag nog blijven. Altijd even spannend of dat ook financieel rond komt.

Daarnaast Timberwolf met een groep van 15 man. Timmerwolf is een Outdoor bedrijf uit Edmonton. De eigenaar is een Duitser. Zij komen hier op het rustige meer oefenen met ’n groep. Komen overal vandaan (Duitsland (veel) Oostenrijk, Australie, New Zeeland en uiteraard Canada en Amerika. Na de oefening slapen en daarna de andere ochtend gezamenlijk ontbijten hier en dan naar de Athabasca-brug en te water. In 9 dagen vervolgens 170 km stroomafwaarts naar Whitecourt. Dat hoeft dan niet hard te gaan maar wel mooi ontspannen.

Tussendoor ruim een dag uitgetrokken om even weg te zijn. Via Grand Cache in noordelijke richting vertrokken naar Grande Prairie. Ongeveer 3 uur rijden. Constant door de foothill bossen. Bij Grand Cache is het wat ruiger. ’n Uurtje aan de Smokey River gezeten en wat sightseeing gedaan.

  Er is een mooie rots met “lookout” waar je de rivier een heel eind kunt overzien.

Ook de rivier waar WildBlueYonder haar rafting expedities onderneemt: Smokey River. Begin juni is dat een adembenemend event. Nu wordt het al weer rustiger nu ’t waternivo gezakt is. Grande Prairie is een leuke Canadese stad met 50.000 inwoners. ’t Centrum geheel anders dan hetgeen wij gewend zijn. Natuurlijk de rechthoekige straatpatronen met blocks. Aan de buitenzijde onooglijke winkels in de binnenstad eigenlijk geen echt centrum. Wel imposante uitgaans etablissementen voor food en drinks. In de buitenwijken gigantische Mall’s voor vrijwel alle artikel groepen. Altijd wel weer leuk om ff rond te struinen.

Onze site-moose heeft weer het leven geschonken aan een jong. Ik heb de koe perfect in beeld kunnen krijgen. Kijkt me even verbaasd en controlerend aan en gaat dan onverstoord verder met het kaalvreten van de jonge scheuten aan de berkebomen. ’t Jong liet zich echter nog niet goed vangen op ’t moment dat ik de camera bij de hand had. Maar tussen de bedrijven door toch ’n plaatje tussen de bomen. Ze maken rondjes van zo’n 4 dagen rond en door ons park. Je ziet ze altijd weer plotsklaps en nooit op de plek waar je ze verwacht. We krijgen wel veel meldingen van mensen dat ze weer gezien zijn. Gister zaten 2 jonge stelletjes met harde muziek aan, aan Blue Lake. Stappen beide beesten doorgemoedereerd het (koude) water in om wat groenvoer te happen. De mensen weten niet wat ze zien.

 Achter een der cabins toch ’n shot. Maar dan ineens is tie weer weg.  De oren gericht op de omgeving om te horen waar mams is. Hele periodes zijn deze grote jongens stil en dan met wat gekraak lopen ze enkele meters verder om vervolgens weer een struik te verorberen. ’t Jong is daar op gespitst en natuurlijk op natuurlijke vijanden. Alhoewel er wel beren zijn lopen deze eland kalveren in deze omgeving niet zoveel gevaar. De moeder is ook een geduchte tegenstander.

Dus voor iedereen wel beren op de weg maar morgen nieuwe beren nieuwe kansen.

Leo